Jouw leven is als een appelboom, je moet alleen wel de vruchten plukken.

In deze jachtige maatschappij is het waardevol om eens stil te staan. Stil te staan bij de essentie van je leven. Stel je bent een olifant, dan vraagt toch niemand jou om in een boom te klimmen? Stel je bent een aap, dan vraagt toch niemand jou om te zwemmen?

 
Stil staan bij jouw essentie, met daarbij jouw gaven en talenten is daarom uiterst belangrijk. Blijf je voldoen aan ieders verwachting, zonder jouw plan na te leven dan is het jammer. Je kunt jezelf vergelijken met een appelboom. Ooit ben je ergens geplant met je wortels in de aarde. De aarde kon perfect zijn, maar soms ook onvruchtbaar. Dit heeft hoe dan ook iets met je wortels gedaan. Vrees niet, appelbomen zijn dol op mest en kunnen daardoor helen. De wortels kunnen steviger worden, waardoor de boom het beter zal gaan doen. Jij mag gaan groeien, jij mag gaan vrucht dragen en deze vruchten mag je gaan doorgeven. Ik zeg mag. Je kunt ze ook laten hangen. Maar uit ervaring weet ik dat ze dan uiteindelijk overrijp op de grond vallen en allemaal wespen aantrekken. Dit levert, behalve voor de wespen dan, niks meer op. Een alternatief is dat je ze gaat plukken. Misschien ben je wel niet zo groot en heb je er een ladder bij nodig, of zelfs hulp van iemand anders. Maar wanneer je ze plukt kun je er van alles mee doen. Je kunt ze delen met de mensen om je heen. Je kunt er appelmoes, appeltaart en appelsap van maken. Pluk jouw gaven en talenten. Jij hebt ze gekregen. Ik hoop dat jij je uit gaat rekken, op de ladder gaat staan en alle hulp gaat aannemen om uit te delen van wat jij in huis hebt. Het mooiste is dan dat jij misschien wel weer andere appelbomen zal laten groeien.

Soms moet je wel de appelboom snoeien, de takken raken te vol en de vruchten hebben daaronder te lijden. Zorg voor voldoende energie en wees kritisch in welke activiteiten jij op je schouders draagt.